• 10 czerwca, 2022

Bodies Revealed Immunohistochemia i anatomopatologia

próbki tkanek chorób ludzkich utrwalonych w formalinie

ChIP exosome

Analiza elektroforetyczna w żelu z gradientem denaturującym ludzkiego protoonkogenu cHa-ras1

Aktywacja protoonkogenów ras często obejmuje mutacje punktowe w różnych miejscach genu. W tym miejscu opisujemy zastosowanie elektroforezy żelowej z gradientem denaturującym do identyfikacji i scharakteryzowania takich mutacji w protoonkogenie cHa-ras1. Obliczyliśmy mapę topnienia genu cHa-ras1 i zaprojektowaliśmy optymalne warunki do oddzielenia mutantów od sekwencji typu dzikiego w pierwszym eksonie .
Jako przykład zbadaliśmy mutację punktową T24 z guanozyny na tymidynę w pierwszym eksonie, która została znaleziona w komórkach raka pęcherza moczowego T24. Analiza w żelu gradientowym denaturującym zarówno cząsteczek homodupleksowych, jak i heterodupleksowych spowodowała oddzielenie sekwencji typu dzikiego od sekwencji zmutowanej. Na podstawie mapy topnienia przedstawiamy ogólny schemat skriningu sekwencji protoonkogenu cHa-ras1 pod kątem występowania mutacji punktowych.

Antygen EpCAM związany z rakiem indukuje glioksalazę 1, co skutkuje zwiększonym obrotem metyloglioksalem.

Cząsteczka adhezyjna komórek nabłonka (EpCAM) jest homofilną cząsteczką adhezyjną, ulegającą ekspresji de novo na różnych nowotworach nabłonkowych. Nadekspresja EpCAM skutkuje zwiększoną proliferacją i szybką indukcją  proto -onkogenu c-myc. Nowatorska elektroforeza żelowa z różnicą fluorescencji oparta na proteomice   (technologia DIGE) została wykorzystana do zbadania wpływu EpCAM na proteom ludzkich komórek nabłonka. identyfikacja pięciu białek o znacząco zmienionej regulacji w zakresie od -1,3 do +5,8-krotnie. Jedno ze zidentyfikowanych białek, a mianowicie glioksalaza 1, doświadczyło zmiany punktu izoelektrycznego z pH 5,2 na 5,0 po ekspresji EpCAM .
To przesunięcie korelowało ze wzrostem aktywności enzymatycznej glioksalazy 1, co skutkuje zwiększonym obrotem metyloglioksalu. Pokazujemy potencjał technologii DIGE do szybkiej i ilościowej analizy proteomów pod kątem zmienionych poziomów ekspresji i, co ważne, modyfikacji potranslacyjnych. Ponadto opisujemy nowe cele antygenu raka EpCAM, w tym glioksalazę1.

Różnicowa ekspresja białek surowicy w szpiczaku mnogim.

Dokładna przyczyna szpiczaka mnogiego (MM) nie została w pełni wyjaśniona, a mediana przeżycia choroby bez żadnego leczenia wynosi 6 miesięcy. Aby zidentyfikować potencjalne biomarkery MM, białka surowicy odzwierciedlające zmiany w ich proteomach zostały przeanalizowane u 6 pacjentów z MM w porównaniu z 6 zdrowymi osobami z grupy kontrolnej przy użyciu elektroforezy dwuwymiarowej (2-DE) i spektrometrii mas z desorpcją/jonizacją laserową wspomaganą matrycą czasu przelotu .
Najbardziej godne uwagi białka o zróżnicowanej ekspresji potwierdzono metodą immunoblottingu, a zmiany w ekspresji mRNA oceniono za pomocą ilościowej reakcji łańcuchowej polimerazy z odwrotną transkrypcją (RT-qPCR). W sumie znaleziono 11 plamek białkowych o zróżnicowanej ekspresji. Poziomy ekspresji 7 białek [stała ciężka immunoglobuliny µ; chłoniak rozlany protoonkogenu z komórek B (DBL2); podjednostka regulatorowa 4 proteazy 26S (P26s4); albumina surowicy; haptoglobina; oraz dwa nieznane białka z punktem izoelektronicznym (pI) 6,41 i masą cząsteczkową 35,4 kDa i pI odpowiednio 8,05 i masą cząsteczkową 27,4 kDa] były obniżone w MM w porównaniu ze zdrowymi kontrolami.
Ekspresja   podjednostki kompleksu 1A białka 2/3 związanego z żelem aktyny (ARPC1A); stała ciężka immunoglobuliny γ1; fragment D łańcucha a fibrynogenu (FGA); a białko palca cynkowego 70 było zwiększone w surowicy pacjentów z MM. Ekspresję białek ARPC1A, FGA, P26s4 i DBL2 zmierzono metodą immunoblottingu w niezależnej kohorcie 12 pacjentów z MM i 10 zdrowych osób z grupy kontrolnej. Analiza RT-qPCR wykazała, że  ​​ekspresja ARPC1A  tylko naśladowała ekspresję białka, podczas gdy  FGA, PSMC1  (kodujący P26s4) i  MCF2  (kodujący DBL2) nie wykazywały istotnych zmian w ekspresji mRNA między próbkami kontrolnymi i MM. Białka te stanowią przypuszczalne biomarkery serologiczne dla pacjentów z MM.
Protogel, 1L
Protogel, 1L

Wydajność półprzewodnikowego hybrydowego urządzenia magazynującego energię przy użyciu nanokompozytu  Ni/NiO o zredukowanej zawartości tlenku grafenu

Zbadano wpływ stosunku molowego (azotan niklu/kwas cytrynowy) na powstawanie  produktów końcowych zol- żel . Utworzona nanocząstka Ni/NiO została zakotwiczona w zredukowanym tlenku grafenu (rGO) za pomocą sonikacji sondy. Stwierdzono, że próbka uzyskana ze stosunku molowego (1:1) jon niklu:kwas cytrynowy (Ni2+:CA) skutkowała wysoką pojemnością właściwą wynoszącą 158°C/g wśród wszystkich badanych stosunków (Ni2+:CA). Dzięki zakotwiczeniu Ni/NiO na rGO uzyskano zwiększoną pojemność właściwą do 335 C/g wraz z poprawioną stabilnością cyklu, wysoką wydajnością i wydajnością kulombowska.
Wysoka przewodność i zwiększona powierzchnia wydawały się być odpowiedzialne za lepsze parametry elektrochemiczne nanokompozytu Ni/NiO@rGO. Półprzewodnikowe hybrydowe urządzenie do magazynowania energii składające się z Ni/NiO@rGO (NR2) jako elektrody dodatniej i rGO jako elektrody ujemnej wykazywało zwiększoną gęstość energii i mocy. Oświetlenie LED zademonstrowano przy użyciu trzech  prototypowych urządzeń hybrydowych (NR2(+)||rGO(-)) połączonych szeregowo.
Tagi:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *